Een parade/wandelend Waffenrock in de rang van Feldwebel van het 17e seinenbataljon van de Wehrmacht.

Een Waffenrock in de rang van Feldwebel van het 17e seinenbataljon van de Wehrmacht. Infanterie-Divisies-Nachrichten-Abteilung 17. Op maat gemaakt tuniek van Wulf & Co, zoals blijkt uit het kleermakerslabel op de binnenzak: Uniformen Maßschneiderei Wulf & Kompanie Wandsbek, Lindenstraße 18 / Tonndorf 22. De tuniek is gemaakt van uitstekende kwaliteit officierswol. Schouderbanden en kraaglippen zijn origineel aan de tuniek. De schouderbanden zijn bevestigd met knopen met het nummer 2, wat aangeeft dat de eigenaar in de tweede compagnie heeft gediend. Er zijn kleine sporen van insecten, maar geen gaten. De borstadelaar is verwijderd vanwege denazificatie. Bij nieuwe eigenaar wens kunnen we professioneel correcte adelaar terug naaien tegen meerprijs. In de zak, werden gevonden voedsel kaarten / tickets gedateerd november 1940, met eenheid stempel en verwijzing naar een eenheid gevestigd in Wenen, Oostenrijk. De tuniek van ongeveer maat 48 met een borstvolume van 95 cm en 85 cm voor een taille. Lengte van ongeveer 170 cm. De tuniek is in uitstekende staat. Het bataljon werd opgericht op 6 oktober 1936 in Schwabach voor de 17e Infanterie Divisie van de Wehrmacht. Het hoofdkwartier van de 17e Infanteriedivisie werd op 1 oktober 1934 gevormd in Neurenberg, in het VIIe Militaire District. Het werd Infanterieführer VII genoemd, wat een camouflage aanduiding was voor de verdere uitbreiding van de Reichswehr tot de Wehrmacht. Op 15 oktober 1935 werd het hoofdkwartier omgedoopt tot 17e Infanteriedivisie, toen de geheimhouding haar functies verloor. Vanaf oktober 1937 maakte de divisie deel uit van het nieuwe militaire district XIII. In de eerste week van maart 1938 werd de 17e Infanteriedivisie in kennis gesteld van de mogelijke bezetting van Oostenrijk. De divisie stond onder controle van het XIII Legerkorps, en kwam als onderdeel van de 2e golf op 12 maart 1938 aan in Passau, aan de Donau, grenzend aan Oostenrijk. De opbouw van de divisie in de omgeving van Passau ging gepaard met grote moeilijkheden omdat de Duitse troepen zich al in Oostenrijk bevonden en verschillende militaire eenheden van de divisies van de 1e golf nog geen tijd hadden gehad om Passau te verlaten. Het XIII Legerkorps was van plan de divisie per spoor naar Linz over te brengen, maar het 8e AK weigerde dit. Om in ieder geval delen van de divisie snel in Linz af te leveren, werden het 12e Regiment Infanterie en het III Bataljon van het 95e Regiment Infanterie, alsmede diverse onderdelen van de divisie op schuiten over de Donau naar Linz overgebracht. De eerste eenheden van de divisie arriveerden in Linz op 13 maart om 21:00 uur. Het grootste deel van de divisie verhuisde ondertussen over land naar Linz. Het hoofdkwartier van de divisie arriveerde op 17 maart op de aangewezen locatie in Linz-Urfar. De hele divisie werd hier verzameld. Na de annexatie van Oostenrijk keerde de divisie terug naar de kazerne. Voor het begin van de westelijke campagne werd de divisie overgeplaatst naar het Oels gebied en stak op 1 september 1939 de Poolse grens over. Daarna vocht de divisie via Boleslawiec, Sieradz, Pabianice naar Lodz. In de laatste dagen van de Poolse campagne nam de divisie deel aan de slag bij Bzura. In oktober 1939 werd de divisie overgeplaatst naar de westelijke grens bij de Eifel en Hunsrück. Vanaf december 1939 bevond de divisie zich in de omgeving van Trier. Vanaf 10 mei nam de divisie deel aan de Franse campagne. Ondergeschikt aan het XII Legerkorps trok de divisie door Luxemburg en kreeg haar vuurdoop bij Longwy. Tijdens de tweede fase van de campagne, "Slag om Frankrijk", trok de divisie over Rethel tussen de Maas en de Marne in de richting van Bar-le-Duc. Op 18 juni viel de divisie Chamond aan en trok verder door Bourgondië richting de demarcatielijn. De divisie bleef vervolgens in Frankrijk als bezettingsmacht. In mei 1941 werd de divisie overgeplaatst naar Polen om deel te nemen aan de campagne tegen de USSR vanaf 22 juni 1941. De divisie rukte op naar het noorden in het Brest-Litovsk gebied en nam deel aan de slag bij Bialystok. De divisie trok vervolgens naar Berezina om deel te nemen aan de Slag om Tsjernigov, in augustus en september 1941. Vanuit het gebied rond Bryansk trok de divisie in de richting van Moskou via Kaluga naar Serpukhov. De zware gevechten die volgden brachten de divisie met zware verliezen naar Maloyaroslavets en Yukhnov. Hier bleef de divisie tot mei 1942 in zware defensieve gevechten. In juni 1942 verhuisde de divisie naar Frankrijk-Brittannië voor herstel. In maart 1943 keerde de divisie terug naar het Oostfront en bereikte Mius ten noorden van Taganrog, waar ze bleef tot september 1943, toen ze gedwongen werd zich terug te trekken naar Nikopol. De divisie bleef daar tot april 1944. De daaropvolgende terugtrekkingsgevechten brachten de 17de Infanteriedivisie via Chisinau, Iasi en Varka naar Polen. In januari 1945 werd de divisie bij het bruggenhoofd van de Wisla verslagen als gevolg van een groot offensief van het Rode Leger. De restanten van de divisie konden doorbreken naar het westen. In maart 1945 werd de divisie tussen Hirschberg en Bad Warmbrunn gereorganiseerd uit het restant van de divisie en door herindeling. Al eind maart 1945 werd de divisie overgeplaatst naar Striegau om Görlitz aan te vallen. De divisie moest zich echter via Hirschberg terugtrekken naar Bautzen. Hier gaf de divisie zich aan het einde van de oorlog over.

Dit is een automatische vertaling. Om de originele Engelse tekst te zien, klik hier >>